مسئولان از فرصت خدمت به مردم نهایت استفاده را ببرند
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۱۷۵۶
ایسنا/قزوین استاد دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره) گفت: امام حسین (ع) فرمودند آن نیازهایی که مردم نسبت به شما دارند در واقع نعمتهای خداوند است نسبت به شما پس این نعمتهای خداوند را از خود نرانید. اهمیت این حدیث امروزه علیالخصوص برای نمایندگان مجلس و مسئولان دولت است که خدمت به مردم را زحمت تلقی نکنند، بلکه نعمت بشمارند و از این فرصت خدمت به مردم نهایت استفاده را ببرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
داوود معماری در گفتوگو با ایسنا در مورد ولادت امام حسین (ع) اظهار کرد: تاریخ ولادت امام حسین (ع) در سال پنجم هجرت بوده است یعنی در زمان رحلت رسول اکرم (ص) امام حسین (ع)، ۵ سال داشتند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اهمیت نام فرزند در اسلام گفت: نام هرکسی بازگو کننده شخصیت او هم هست. یکی از حقوقی که فرزندان بر گردن والدین خود دارند، انتخاب نام نیکو برای آنهاست. حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) بهعنوان والدین امام حسین (ع) این وظیفه را به عهده جد مبارکشان رسول اکرم (ص) گذاشتند. انتخاب نام مبارک امام حسین (ع) هم از سمت خداوند متعال بود که به رسول اکرم (ص) نازل شد.
وی افزود: نام حسین به تعبیری همان حسنِ کوچک است که در ریشه معنای فرد نیکو خصال و پسندیده معنی میشود. نام مبارک اباعبدالله (ع) نامی نیکو و پربرکت است که افراد را به یاد تمام خوبیها و نیکیها میاندازد و همین نام، نشان دهنده عظمت امام حسین (ع) است چرا که ایشان را در نام هم دارای تمامی صفات و مکارم پسندیده اخلاقی و رفتاری میشمرد.
معماری ادامه داد: امام حسین (ع)، امام حسن (ع)، حضرت زینب (س) و حضرت ام کلثوم (س) تنها فرزندانی هستند که میشود گفت هم پدر و هم مادر بزرگوارشان جزو معصومین بودهاند. شما در تاریخ مورد دیگر اینچنینی پیدا نخواهید کرد. امام حسین (ع) تحت تأثیر و تربیت این دو بزرگوار که هر دو معصوم بودند رشد کردند و تربیت یافتند.
استاد دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره) با برشمردن صفات و مکارم اخلاقی و رفتاری سیدالشهدا (ع) خاطرنشان کرد: معصوم، انسان کامل است و معصومین آینه تمام نمای صفات الهی هستند اما سه صفت در امام حسین (ع) بیشتر و پررنگتر بروز پیدا کرده که آن سه صفت بصیرت، شجاعت و صبر ایشان است.
وی بیان کرد: مهمترین ویژگی که خداوند در قرآن هم به آن اشاره کرده و پیامبران اولوالعزم همگی این صفت را دارند، صفت صبر است که به صورت کامل و بسیار چشمگیر در اباعبدالله الحسین (ع) بروز پیدا کرد و به وضوح در واقعه کربلا قابل مشاهده است که حضرت، در مقابل سختترین مصیبتها ایستادگی کردند و با صبری مثال زدنی آن نهضت عظیم عاشورا را در تاریخ به ثمر رساندند.
معماری با اشاره به اینکه بصیرت و شجاعت اباعبدالله الحسین (ع) مثالزدنی و ستودنی بود، ادامه داد: امام حسین (ع) بر خلاف بسیاری از صحابه مثل عبدالله بن عمر و ابن عباس، خطر نابودی اسلام را با بصیرت احساس کردند و با شجاعتِ اقدامی که در وجود ایشان وجود داشت، در مقابل ستم و به نابودی کشاندن اسلام از سمت یزید ایستادگی کردند.
وی با توصیف شرایط حساس و خطرناک عصر امامت اباعبدالله (ع) تصریح کرد: در ماجرای کربلا، تاریخ اسلام به یک وضعیت بسیار حساس رسیده بود که حتی ظواهر اسلامی مانند احکام نماز و روزه و عدم شرب خمر در حال از بین رفتن بود. در واقع اگر قیام اباعبدالله (ع) نبود، امروز نه تنها شیعه بلکه حتی خبری از اسلام هم نبود. بعد از قیام پربرکت و نهضت عاشورا، سلسله قیامهایی مثل قیام مختار، قیام توابین، قیام زیدبن عمر، قیام ابومسلم خراسانی در تاریخ اسلام اتفاق افتاد تا در نهایت خلافت بنی امیه که تیشهای به ریشه اسلام ناب محمدی بود، از بین رفت.
این استاد با اشاره به حدیثی از امام حسین (ع)، گفت: امام حسین (ع) فرمودند آن نیازهایی که مردم نسبت به شما دارند در واقع نعمتهای خداوند است نسبت به شما پس این نعمتهای خداوند را از خود نرانید. در واقع اگر کسی از شما درخواست کمک کرد و یا نیازی داشت که برطرف کردنش به دست شما انجام میپذیرفت آن را مشکل و زحمت برای خود نبینید، بلکه رحمت الهی در زندگی دنیا و آخرت خود به حساب بیاورید.
معماری در پایان اظهار کرد: اگر بتوانیم نیاز خواهر و برادر دینی خود را در جامعه برطرف کنیم، به نوعی خداوند به ما توفیق داده است که در دنیا و آخرت خیری به ما برسد و آن شخص مسیر و وسیله رسیدن خیر الهی به خود ما است. اهمیت این حدیث امروزه علیالخصوص برای نمایندگان مجلس و مسئولان دولت است که خدمت به مردم را زحمت تلقی نکنند، بلکه نعمت بشمارند و از این فرصت خدمت به مردم نهایت استفاده را ببرند.
خبرنگار: محدثه صادقی
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری قزوين اعیاد شعبانیه سوم شعبان میلاد امام حسین خدمت به مردم استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی سیاسی نعمت های خداوند خدمت به مردم نسبت به شما امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۱۷۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»